Sihirli Sözcükler Piyesi

SİHİRLİ SÖZCÜKLER

OYUNCULAR:  Arda, Selin, Ahmet, Merve, Eylül, Can, Uğur, Öğretmen İpek Hanım

( Sınıf ortamı. Sıralar, öğretmen masası, Atatürk köşesi, yazı tahtası )

Perde açılır…

( Zil çalar. Öğrenciler, gürültülü bir şekilde sınıfa girer. Kimisi koşmaktadır. Birbirleriyle kavga edenler vardır. )

 ( Öğretmen , masasında sınıf defterini yazmaktadır. Gürültüyü duyunca kafasını kaldırır. )

-  Çocuklar, ne oluyor? Bu gürültü nedir?

( Selin, öğretmenin yanına gelerek ve Uğur ‘u işaret ederek )

-  Öğretmenim, Uğur hep oyunbozanlık ediyor, der .

( Uğur, sırasına oturmuştur. )

-  Öğretmenim. Ama Can’ da bize hep kötü sözler söylüyor.

( Hep bir ağızdan konuşmaya başlarlar. Yine gürültülü bir ortam vardır. )

( Öğretmen, ayağa kalkar, ellerini çırparak)

-  Tamam, çocuklar. Haydi bakalım, herkes yerine otursun , der.

Çocuklar, gürültüyü keserler ve yerlerine otururlar.Öğretmen eline tahta kalemini alarak:

-  Çocuklar, Türkçe defterlerinizi çıkarın ve kalemlerinizi de hazırlayın, der.

( Çocuklar çantalarını açarak defterlerini ve kalem kutularını çıkarırlar. Birbirleriyle de konuşmaktadırlar. )

O sırada Selin yanında oturan Arda’nın kalemini yere düşürür. Arda kızgın bir şekilde)

-  Dikkat etsene , seni kaç kere uyardım. , hep aynı şeyi yapıyorsun, der ve yere düşen kalemini almaya çalışır.

( Selin , kızgın bir ifadeyle)

-  Bilerek mi yaptım sanki, sen de hep kızıyorsun, der. ( Yerinde oturmaktadır ve defterinin sayfalarını çevirmektedir. )

( Öğretmen elinde tahta kalemi, kollarını göğsünde kavuşturmuş  tahtanın önünde onları izlemektedir.)

( Eylül de kalem kutusunu karıştırmaktadır. Kendi kendine konuşur. )

-  Hay Allah, yine yok. Ama ben koymuştum. Kalemimi nasıl açacağım?

( Öğretmen sıraların arasında dolaşmakta ve çocukların hazırlanmasını beklemektedir. )

( Eylül, sert bir şekilde eliyle Merve’ ye dokunarak )

-  Merve, bana kalem tıraşını ver , der.

( Merve kalem kutusunu açar ve içinden kalemtıraşı çıkarır. Eylül’ uzatarak. )

-  Al, sen de hep benden istiyorsun , der.

- Versen ne olur sanki, der. ( Eylül çöp kutusuna gitmek için ayağa kalkar ve söylenerek gider. Kalemini açar ve yerine geçer , kalemtıraşı Merve’nin sırasına bırakır. )

( Öğretmen tahtaya SİHİRLİ SÖZCÜKLER diye yazar. )

- Defterlerimize başlığımızı yazalım, der ve sınıfa dönerek yazmalarını bekler.

( Çocuklar hem yazarlar hem de birbirlerine bakarak kıkırdarlar. )

Ahmet:

-  Bize sözcükler sihir mi yapacak ,yani? Diye sorar. Öğretmen:

-  Evet, Ahmet , diyerek cevap verir.

( Çocuklar bu sırada gülmektedirler. )

( Öğretmen, sessiz olun anlamında el işareti yapar ve tahtaya dönerek şu kelimeyi yazar.)

“ LÜTFEN “ ve ekler:

- Siz de defterlerinize yazın, lütfen!

( Öğretmen, Merve ve Eylül’ ü işaret eder. )

-  Ayağa kalkar mısınız? Der. ( Eylül ve Merve ayağa kalkarlar, şaşırmışlardır. )

Öğretmen:

-  Eylül, Merve’ den tekrar kalem tıraşını ister misin? Sihirli sözcüğü unutmadan ama, der ( Tahtadaki kelimeyi işaret eder.)

Eylül:

- Lütfen, bana kalem tıraşını ver, der.

Öğretmen, başını sağa sola sallayarak:

-  Sihirli sözcük işe yaramadı, bir daha lütfen, der.

Eylül:

-  Merve, kalem tıraşını verir misin, lütfen, der tekrar.

( Merve, tebessüm ederek kalem tıraşı uzatır. )

-  Teşekkür ederim, der Eylül ve kalem tıraşı alır.

Öğretmen:

-  Sihirli sözcükler sihrini yaptı bize diyerek çocuklardan alkışlamalarını ister.

( Eylül ve Merve birbirlerine gülümseyerek yerlerine otururlar. )

Öğretmen:

-  Sözcüklerle sihir yapmaya devam edelim mi? Der. Bütün sınıf her birlikte:

- Evet, derler.

Öğretmen tahtaya “ ÖZÜR DİLERİM “ yazar ve çocuklar da defterlerine yazarlar. Uğur ve Can’ ı işaret eder.

- Lütfen, ayağa kalkar mısınız? der.

( Uğur ve Can ayağa kalkarlar. )

-  Aranızdaki soruna sihir yapmak ister misiniz? Der.

( İkisi aynı anda )

-  Evet, öğretmenim, derler.

- Haydi sihrimizi yapalım, der öğretmen gülerek.

- Özür dilerim senden Can, der Uğur.

- Ben de senden özür dilerim Uğur der ve birbirlerine sarılırlar. ( Bütün sınıf ve öğretmen alkışlarlar)

( Yerlerine otururlar. Birbirlerine gülümserler. )

( Öğretmen konuşmaya başlar. )

-  Böyle daha çok sihirli sözcüğümüz var. Onlar bizim anahtarımız. Onlar bize her kapıyı iyilikle açmamızı sağlar. Sizleri çok seviyorum ve sizlerle gurur duyuyorum, der.

( Çocuklar alkışlarlar .Bu sırada zil sesi duyulur. Eşyalarını çantalarına koyarlar. Gürültü etmeden , birbirleriyle şakalaşarak teneffüse çıkarlar. Öğretmen de yüzünde tebessüm , onları izler ve çantasını alarak sınıftan çıkar. )

PERDE

YAZAN: GAYE KINAV ( SINIF ÖĞRETMENİ )

KARABAĞLAR ESKİİZMİR İLKOKULU